Sunday, September 20, 2009

अशी पाखरे येती आणिक स्मृती...

अशी पाखरे येती आणिक स्मृती ठेवुनी जाती
दोन दिसांची रंगत सांगत,दोन दिसांची नाती.

चंद्र कोवळा पहिला वाहिला झाडामागे उभा राहिला
जरा लाजुनी जय उजळूनी काळोखाच्या राती

फुलून येत फुल बोलले,मी मरणावर र्हुदय तोलले
नव्हते नंतर,परी निरंतर,गंधित झाली माती

हात एक तो हळू थरथरला,पाठीवर मायेने फिरला
देवघरातील समईमधुनी अजून जळती वाती

कुठे कुणाच्या घडल्या भेटी,गीत एक मोहरले ओठी
त्या जुळल्या र्हुदायांची गाठ,सूर अजूनही गाती...

No comments:

Post a Comment